Day 27: Arriving at the party Hostel and Vang Vieng

09/12/2015

Het is vroeg. Heel vroeg. We stappen uit bed en voelen ons een beetje gebruikt (door onszelf wel te verstaan). We klok zegt zes uur, het voelt als net na middernacht. Vandaag pakken we de bus naar Vang Vieng, het oord van het Tuben, de plek waar je te band te water gaat.

De busrit leggen we deze keer af per minibus in plaats van een gewone bus. Een upgrade? W'll find out! De tuktuk naar het busstation toe (vlak daarvoor) was overigens stressvol want we hadden haast. Net op tijd komen we aan en vragen we rond waar ons minibusje staat. We willen uiteraard de beste plaatsten, het liefst met wat extra beenruimte. Daarvoor wil ik best een mede passagier omkopen voor tien duizend kip (negen duizend kip is een euro). Het is echter niet nodig, want we zijn de eerste die instappen.

Nog een half uurtje te gaan, dus kunnen we nog prima wat eten scoren. Een klein probleempje echter, we hebben tezamen nog maar vijftien duizend kip. Dat is (voor de minder begaafde rekenaar ongeveer ander halve euro). De pinautomaten zijn net als onze magen volledig leeg. Voedsel inslaan voor zes uur (dan wil je toch wel een slordige duizend calorieën binnenkrijgen) wordt dus een opgave. We chanteren, bedriegen, bedreigen en dingen af tot we een ons wegen.

De busrit gaat onder het genot van een filmpje en een prettige stop op hoogte gestaag. Dit is beter reizen dan in een gewone bus is onze conclusie. Nadat we aankomen gaan we op zoek naar een geschikt Hostel, net als de rest van de bus. Group invasion!
 

We lopen voor niks een luxe Hotel binnen waarvan we denken dat we er kunnen slapen voor veertig per persoon. Wij denken dan onderhand in Kips, maar als puntje bij paaltje komt zijn het dollars. Enigszins pissig (want met de backpack vier trappen op en af) vinden we onze weg naar buiten. Daar vind ik (door de lachende eigenaresse) dat we wel een gratis koffie hebben verdiend. Zonder te vragen pak ik een kopje zwart goud. De adelaarsogen van het personeel voel ik in mijn nek. Ja, als je toeristen gaat lokken met een valse prijs (het gebeurd allemaal heel doelgericht) heb je aan mij een verkeerde. Koppige fries?

Daarna vinden we Chillao Youth Hostel, een paradijsje op aarde. De overnachting kost veertig duizend kip, wat inclusief ontbijt en onbeperkt whiskey (na vijf-en althans). Tja, dan hoef je niet verder te zoeken? Als kers op de taart zijn de douches warm en kan ik voor het eerst in een maand tijd rechtop staan onder de douche. Dat is wel fijn hoor.
 

We gaan uit lunchen voor tien duizend kip waarna we even uitrusten op bed. Daarna type ik wat en gaat Sander even liggen. Hij is wat ziekjes en heeft rust nodig. Gelukkig heb ik een halve apotheek bij me en prop ik Sander (zoals die arts van the king of pop) vol met verdovende middelen. Slaap zacht vrind.

In de avond verkennen we het nachtleven van Vang Vieng, evenals onze persoonlijke grenzen. Ze verkopen het bier en de lachgas ballonnen goedkoop. Wel handig als je een krappe portemonnee hebt. We vinden ons bed uiteindelijk te laat, maar we komen in ieder geval veilig aan. #binnenvijfminutenweg.