Day 29: Going Tubing and Jungle partying

11/12/2015

Alweer een kater. Daniel, doe je wel een beetje voorzichtig galmt het door mijn hoofd? Uitslapen is er gelukkig wel bij vandaag. Nadat ik water en paracetamol tot me heb genomen pak ik in de ochtend nog een paar uurtjes slaap. Daarna pak ik (eigenlijk iets te laat) om vijf over elf het gratis ontbijt van ons Hostel mee. Een omelette met kaas, uiten en bacon. Niks op aan te merken in combinatie met het gratis onbeperkte brood, de koffie (automatisch met suiker en dus niet te drinken) en de thee.

We verzamelen rond een uurtje of twaalf. Het tijdstip om te Tuben zou op dit moment op zijn hoogte punt moeten zijn. Ik besluit behalve een zwembroek en mijn GoPro (met floaty waardoor hij blijft drijven) geen slippers of andere zaken mee te nemen. Kan je alleen maar verliezen is me al verteld.

Na een tuktuk ritje van vijftien minuten is het tijd om te water te gaan met onze ronde opblaasband. Ik stap (niet verrassend) als eerste in die van mij en merk dat het water een aangename temperatuur heeft van ongeveer twintig graden. Tijd om te gaan genieten en te chillen. De natuur is links en rechts prachtig met groene bergen in rare vormen. Het water kabbelt rustig voort met wandelsnelheid. We horen na een paar minuten luide muziek (wel prima hitjes trouwens) vanaf de link oever. Aanmeren! De eerste bar (gelukkig zijn er sinds vandaag twee in plaats van een enkele bar) overvallen we met onze groep van tien man. Allemaal Youth Hostel en dus allemaal brak.

Bij de bar is een basketbal veld gebouwd met water sproeier. De houten planken zorgen ervoor dat het spekglad (en dus extra leuk) is. De eerste gewonde verlaat na kwartiertje ballen het veld. Het loont niet om fanatiek te zijn, dus zet ik mijn relax modus aan voor ieders veiligheid. Na een tweetal biertjes is het weer tijd voor de Tube. Enigszins aangeschoten (zoals het hoort volgens de overlevering) worden we wat melig en wordt er gestoeid op het water. Boys will be boys.

De tweede bar laat even op zich wachten (we bleven een uurtje of twee bij bar numero uno) maar is na een half uur drijven in zicht. Wederom is er muziek en sfeer. Je kunt hier prima dansen op de natte tegels. Er is zelfs tijd voor wat salsa, voor de liefhebber. Als tweede traktatie kun je een potje hooghouden in een kringetje. Eindelijk kunnen Sander en ik ff voetballen. It has been too long! Met de nodige skills en concentratie (want biertjes vloeien nog steeds rijkelijk) doen we het niet onverdienstelijk. Met een bezweet lichaam zoek ik een plekje om in de zon om af te drogen. Als ik net wil gaan zitten zie ik een limbo stok die in vuur en vlam word gezet. Oke, eerst even filmen en dan chillen besluit ik. Nadat ik de meest stijve hark ever er onderdoor heb zien lopen besluit ik dat deze stijve hark het dan ook maar moet proberen. Helaas wordt er niet gediscrimineerd op lengte en moet ik hetzelfde overbruggen als het meisje van een meter en zeventig centimer voor mij. This is gonna hurt. Een chinees filmt het falende spektakel. Ik ben echter niet voor een enkel gat te vangen en ga voor poging twee. Liever wat haren verbranden dan falen. Mijn gebeden worden verhoord en ik kom er zowaar onderdoor, hetzij met een vreemd luchtje.
 

Terug op de Tube merk ik dat we te lang zijn gestopt bij bar twee. De zon heeft zich verstopt achter de bergen en het is ineens een stuk kouder geworden. Nu ben ik geen koukleum, maar de rest van de Tubers doen me denken aan die stumpers die in het water lagen in de film de Titanic.

Terug in het Hostel is het weer tijd voor de gratis whiskey van het Hostel en een paar potjes snooker. Ik besef me dat ik vrij veel aan het feesten ben, maar ach de sfeer is hier fantastisch dus waarom niet? Die avond gaan we als klap op de vuurpijl naar een Jungle party. Dat blijkt echter gewoon een club te zijn, maar wel weer een heftige avond al met al. Ik duik rond vier uur mijn bed in. Morgen moet echt een relax dag worden. Ik heb het nodig zegt mijn lichaam. Kan me ook herinneren dat mijn oude man vlak voor vertrek nog zei: 'know your limits'. Denk dat ik daar nu ben beland (maar schijnt bedriegt zal morgen blijken).