Day 23: Celebrating Santaclaus day and my independency

13 december 2015 - Nam Ha National Bio-Diversity Conservation Area, Laos

05/12/2015

Om half zes word ik wakker, waarna ik al een goede acht uur slaap te pakken heb. Het is Sinterklaas! Normaal gesproken mijn favoriete dag en avond van het jaar, maar dit jaar natuurlijk helemaal! Zonder gedoe met surprises, gedichten en cadeautjes wordt het ook wel genieten. In Nederland is het ondertussen half twaalf en ik weet dat één van mijn schatjes in Nederland nog wakker, is van de avond ervoor? Ik contact nog even met de buitenwereld die ik daarna zo'n drie dagen ga verlaten.

 

Om kwart over acht zijn we Hollands op tijd bij de Gibbon Office. Onze verbazing kan ik hier schetsen als we zien dat ook Brazilianen, Colombianen, Duitsers, Fransen, meer Nederlanders, Argentijnen, Spanjaarden en Britten op tijd zijn. Gedisciplineerd volk die backpackers.

De instructie/intro video heb ik al lang gezien op youtube, maar nog niet op zo'n groot scherm met een bakje oploskoffie in de hand. We verlaten de IKEA Ecktorp banken (ja het is echt net alsof ik thuis ben, minus het BorneoBakje koffie dan) en lopen richting drie trucks. De trucks dragen allen tevens zes zakken rijst mee, daar moeten we op gaan zitten? Nee dat is niet logisch. Rijst op het dak en mensen in de truck dan? Ik laad (vanwege mijn lengte) een tonnetje over van truck naar truck. Wel handig, zo'n sportschool op locatie. Als beloning mag ik wel in de truck zitten, in plaats van achterin. Ik geniet er volop van tijdens de, ruim een uur durende, rit de rimboe in (richting Nam Ka).

Aangekomen krijgt we een harnas van industriële kwaliteit, I like! Ondertussen krijg ik wel wat vragende ogen toegeworpen van de rest van de expeditiegangers. Ben ik een Europese gids ofzo? Nee, dat drink systeem op mijn rugzak heb ik nodig vanwege mijn overmatige zweten in de jungle. Die heuptas met extra karabijnen is anti- diefstal / kwijtraak mogelijkheden tijdens de Gibbon. Mijn rugzak met nog meer karabijnen en zekeringen is om een handdoek te kunnen drogen onderweg. Hoezo? Hebben jullie dat dan niet? Het meisje op allstars, met een flesje cola in de hand en een roze topje om haar torso schudt angsvallend 'Neen'. Maakt niet uit, ik heb alles extra ingeslagen voor onwetende toeristen. Vaak moet je delen als local.

De eerste wandeling duurt ongeveer een uurtje of twee en is een aangename afwisseling van de vele inactiviteit de laatste tijd. Time to bikkel! De Chinezen in onze groep hebben de conditie van eenoe bejaarde Gibbon, dus houden ze de groep keurig op. Maar ach, het uitzicht over het oerwoud is geen vervelend uitzicht.

 

Zpline bevind zich voor mij: it's do or die time! Met een laatste check voor de zekerheid laat ik geduldig een paar mensen voor. Dit is zo'n moment waar je niet perse die eerste moeten willen zijn. Wind en herrie overvallen me enigszins, evenals de snelheid. Iets vroegtijdig rem ik voor de zekerheid (met geklauter als gevolg). Gaat me niet nog een keer overkomen.

We vliegen door de jungle, wat ik alleen maar kan omschrijven als een surrealistische vogelvlucht die rakelings langs bomen en watertjes gaat (zie hieronder).

Na een paar ziplines zijn we aangekomen bij ons verblijf. Een boomhut met uitzicht, waarbij ik hoop niet oneerbiedig over te komen. Bouwtijd? Een jaar. De sfeer? Tijdloos. Nadat we van de gidsen wat vers gemalen koffie krijgen (God Sent), worden we ook verwend met wat vers fruit. Nadat we uitleg hebben gekregen over onze slaapplekken beginnen de gidsen met het avond eten. Men serveert rijst, groentes, ei en komkommer. Ik bekommer me geen moment (yes, that just happened). We spelen het kaartspel toepen, een ontzettend leuk spel als je wint. Ik was niet aan de winnende hand overigens. Na een paar potjes vernedering vind ik het bedtijd en ga ik bovenin 'the threehouse' lezen op mijn ereader (moet ook gebeuren). Voor de kenners: the way of the superior man heb ik nu eindelijk weer uit gelezen. Ik ga slapen rond een uur of tien, want morgen worden we rond zes uur gewekt en moet ik een ijskoude douche nemen (met uitzicht). Ik zeg welterusten tegen de heer en dame links en rechts van mij, doe mijn slaapmasker op en prop twee oordopjes in mijn oren. Ik wil alle jungle geluiden best horen, maar niet als ik slaap. Sleep wild!